سال 90! یاد کودکی وقتی به سال 90 فکر می کردم در دلم جان می گیرد. آن روزها کلی برای سال 90 در ذهنم و روحم آرزوها داشتم. و حالا لابد باید برای سال 1400 کلی آرزو و امید داشته باشم. این روزها نه خوبم نه بد. نه زندم نه مرده. هستم فقط همین! هستم و نفس می کشم. روزهای میگذره و من منتظرم! منتظر یک معجزه... بی خبری بد دردی است. انگار که حالش خوب نیست که نیست... کاش خبری می شد همین روزها