سر می رود

گل از سبد

عطر از گل

باد از عطر

چنان که تصویر از آیینه

و زیبایی تو

از چشم من.

برای همسر نازنینم و روزهای خوشم در زندگی...

همه ذهن و روحم بهم ریخته ! حوصله هیچ کاری رو ندارم ! تحمل فکر کردن به هیچ چیز رو هم ندارم . نمی تونم یکباره دیگه اتاق عمل بیمارستان و درهای بسته و ساعتها انتظارش رو تحمل کنم . دارم می ترکم ...دارم نابود می شم و دارم زندگیم رو هم نابود می کنم...زندگی هیچ وقت هیچ وقت نخواست با من مهربون باشه . شایدم بقول تو من نخواستم که باهام مهربون باشه ... 

وقتی به این فکر می کنم که دیگه ندارمت می میرم...می میرم....می میرم...