نامه سرگشاده اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت به محمود احمدی نژاد
جناب آقای احمدی نژاد
با سلام
به عنوان منتخبان بزرگ ترین تشکل منتقد دانشجویی به شما سلام می نماییم تا به عهدی که با خود بسته ایم وفادار باشیم و بدی را برای هیچ کس نخواهیم. حتی اگر آن شخص رئیس دولتی باشد که در دانشگاه کلمبیا ازآزادی کم نظیر در ایران و از خوش رفتاری با منتقدان و دگر اندیشان بگوید و از آزادی زنان دم زند اما ماموران وزارت اطلاعتش ما را همین چند روز پیش در سلولهای انفرادی بند 209 زندان اوین به مدت یک ماه- حتی از افکارمان- بازخواست کرده باشند، مسئولین وزارت علومش درطی دو سال ریاست وی بر هیات دولت 43 تشکل منتقد دانشجویی اعم از شورای صنفی ،کانون فرهنگی وانجمن اسلامی را تعلیق یا منحل نموده باشند وبیش از 550 دانشجو را به جرم ابراز عقیده راهی کمیته انضباطی کرده باشند تا مجازات گردند و حتی اگر در این دو سال بیش از 70 تن از اعضا این اتحادیه بازداشت و بسیاری از دانشجویان منتقد ستاره دار و از حق تحصیل محروم واساتید برجسته اش به جرم دگر اندیشیدن اخراج شده باشند ودختران کشورش تنها به جرم دختر بودن از تحصیل باز مانده باشند، اگر بهای بذل و بخشش بی حسابش به کشورهای آمریکای جنوبی فقر و بیکاری برای مردمش و کسری بودجه دانشگاهها باشد و سخنان نسنجیده اش درمورد هولوکاست واقداماتش درعرصه بین الملل تحریم و محرومیت را برای مردم کشورش به ارمغان آورده باشد.
آری ما باز هم با سلام آغاز می نماییم که بارها گفته ایم سربلندی ایران و ایرانی را خواستاریم واز این روست که دموکراسی در ایران و صلح در جهان را دنبال می کنیم. هر چند بهای آن زندان و محرومیت از تحصیل باشد.
آقای احمدی نژاد! شما در دانشگاه کلمبیا ایران را یکی ازآزادترین کشورهای جهان خواندید و از توهین کنندگان خواستید به کشور ما بیایند و قول دادید با آنها رفتاری دوستانه داشته باشید. اما بد نیست بدانید بسیاری معتقدند جرم سه دانشجوی دربند امیرکبیر اعتراض به حضور شما در دانشگاه امیر کبیر بود و نشریات جعلی بها نه ای بود تامنتقدان را به مسلخ ببرند. بسیاری معتقدند تمام توان خویش را در راه سرکوب منتقدانت به کار بسته ای وزنان و معلمان و کارگران و روزنامه نگاران به جرم کمترین انتقادی به بدترین شیوه مجازت شده اند و . ..
شنیده ایم که به دانشگاه خواهی آمد. براستی اگر تمام سوالات و انتقادات و اعتراضهایمان را پاسخی هست، اجازه دهید درمیان آن همه میهمان گلچین شده که با خود به درون سالن خواهید آورد تنها یک نفر از اعضا شورای مرکزی این اتحادیه فردا به داخل سالن راه یابد و سوالات خود را از رییس دولت آزادترین کشور جهان! بپرسد.
ما فردا پاسختان را انتظار میکشیم. بی شک همگان به نظاره برخورد مردی با هموطنانش خواهند نشست که عالمیان را برای پرسشگری به کشور خود فرا می خواند. به خاطر داشته باشید که آیندگان خواهند نوشت وی با دانشجویان کشور خود چه کرد.
شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت
8 مهر 1386
سلام..منم خواننده همیشگی و خاموش اینجا..خدا آخر و عاقبت دانشگاه تهران را بخیر کند..چند نشریه دانشجویی دیگر توقیف میشوند؟..چند دانشجو به زندان خواهند افتاد..چندتا؟؟!!...به امید فردای روشن برای من٬ تو و تمام مردم دنیا
اتفاقی نمی‌افتد، نگران نباشید!
درود
مشکل اینجا نیست که آیندگان بنویسند با دانشجویان چه ها که نکردند! مشکل اینجاست که این حکومت از شدت خود شیفتگی خود را ابدی می داند!
یکی از سوالات از دکتر فیروزی این بوده که چرا در نامه ای که به حسین رضازاده نوشته ای گفتی همه ی حکومت ها رفتنی هستند! یعنی فکر می کنی ما رفتنی هستیم! ما حکومتی ابدی هستیم!
وقتی چنین نگرشی در سیستم حکومتی ما باشد چه انتظاری داری که از اینکه آیندگان درباره ی او می نویسند واهمه ای داشته باشد! چون می گوید آنها را هم سرکوب می کنیم!
به امید آزادی ایران
بدرود